Corporate Greed

Ang Sabi ni Juan:

Corporate Greed

Ang sabi ni Juan, napopoot na ang tao

At ito’y madarama, sa iba’t ibang panig ng mundo

Sa mga bansang mauunlad, target ngayon ng kritiko

Ang pagiging “corporate greed” daw ng nagnenegosyo

Labis na “kasakiman”, inilalarawan po nila

Ang mga naghaharing uri ng iilang kapitalista

Ekonomiya sa buong mundo, ang minamanipula

Kaya pamumuhay ng tao, lalo raw pong sumasama

Sa bansang Pilipinas, malayo daw na mangyari

Ang katulad na protesta, sa naghaharing mga uri

Ang nagsabi po nito, tila hindi raw nagsusuri’t

Minemenos ang Pilipinong, mapagtiis, mapagtimpi

Ang sabad ni Mandy, sa bansa nati’y “mas talamak”

Ang mga kapitalistang, masisiba’t mapang-hamak

Kanila pong sinisikil, karapatan ng mahihirap

na obrerong nagnanais, na ang buhay, mai-angat

Dito raw po’y ilan lamang, ang may kontrol sa negosyo

Na sinasadyang maniobrahin ng "cartel" at "monopolyo"

Sila po ang nagdidikta, sa labis na tinutubo

Sa basbas po ng “alagad”, na may opis sa gobyerno

Depensa ni PNoy, ‘di raw siya kumakampi

Sa mga negosyante, kaya protesta’y ‘di mangyayari

Ito nama’y sinalungat, ni Mandy na nangingiwi

“Ang pagkampi daw po ay katulad din ng pangungunsinti”

Sa bansang Pilipinas daw, pinaka-expensive ang power

Na ang ERC ang nagbabasbas, kapag ito ay nag-higher

Si PNoy ba’y may ginawa para ito mai-lower?

Katwiran n’ya ay “hands off” s’ya, at ni walang kiber

Ang Oil Deregulation Law, bakit di raw mai-repeal?

Tanong n’ya sa kongresistang, magaling lang ‘pag may hearing

Dahil ‘di umano sa “lobby fund” ng sa langis nagka-cartel

Pang-tapal sa nagbabalak, na batas po ay salingin

Dalawa lamang daw ito sa kapitalistang mga “buwaya”

May malalaki’t, maliliit rin, pero pawang masisiba

Kung humamig po ng tubo talaga pong sumosobra

Kaya pobreng mamamayan, hukot na po’t nakukuba

Sa mga negosyong, nabanggit daw po ni Juan

Ang buhay at pamumuhay dito halos nakasandal

Transportasyon at enerhiya, gamit natin araw-araw

Ganoon din po sa negosyong lubha itong kailangan

Dahil nga po importante, sa buhay ay mahalaga

Kaya naman mga buwaya, todo rin po kung mag-piyesta

Ang “middle class” natin ngayon, sabi’y umaaray na

Ang mga pobre pa po kaya ang dito ay makahinga?

Ang paalala ni Juan, sa maraming negosyante

Na labis ang katakawan at pagka-ganid sa salapi

Huwag daw pong abusuhin, Pilipinong nagtitimpi

Baka kapag sumambulat, mapawi ang inyong ngiti

Inihambing po ni Juan sa aso na nagugutom

Mga taong naghihirap, panay lang po sa pagkahol

Ngunit kapag tumigil na at isip daw ay maulol

Gahaman pong negosyante ang titikim ng daluyong

Nangyayari raw sa bansang, malalaki’t mauunlad

Hindi natin akalaing, protesta’t, suporta ay magaganap

Kay PNoy na nagsasabing ‘di daw tayo matutulad

Ang talinghaga raw ni Mandy ang sa kanya’y ihahayag

“Ang iyak ng sanggol, na bahagyang ingit

Na ‘di pinapansin, ang sanhi kung bakit

Sa oras na sila’y humabi ng awit

Asahang palahaw nila’y guguhit ng lintik”

@ Malayang Isip

Dimasalang. Philippines

October 18, 2011